Voor de derde keer in Kisumu binnen vier jaar. Leuk dat ik daar nu steeds meer mensen ken en nog leuker dat ze zich mij ook herinneren van mijn vorige bezoeken. Ik ga een paar mensen aan u voorstellen die mij geraakt hebben door de gepassioneerde wijze waarop zij hun werk voor de mensen in Pandipieri uitvoeren.
Ontmoet Geoffrey:
Geoffrey werkt op het kantoor van het straatkinderenproject. Hij regelt veel voor de 24 jongens en acht meiden die er die week opgevangen werden. Er moet dag- en nachttoezicht zijn, er moet eten gekookt worden en de kinderen hebben kleren en een bed nodig. Overdag gaan de meiden en jongens naar de school die aan het straatkinderenproject verbonden is.
Veel kinderen hebben ook medische en psychische hulp nodig die geregeld moet worden. De kinderen kunnen drie maanden blijven en er moet hard gewerkt worden om de familieleden van de kinderen te vinden en te onderzoeken wat voor hulp er nodig is voor het gezin, zodat het kind weer veilig thuis kan wonen of bij andere familieleden kan worden ondergebracht.
Geoffrey heeft polio gehad en loopt moeizaam. Dat weerhoudt hem er niet van om zoveel mogelijk aan alles deel te nemen. Hij bemande dan ook het aankomstpunt van de gesponsorde wandeltocht voor Pandipieri waar ook de straatkinderen, op slippers en blote voeten, zonder moeite aan deelnamen.
Ontmoet Enos:
Enos werkt in de Aidskliniek op het Pandipieri-terrein. De HIV-remmers staan tot aan het plafond gestapeld in zijn apotheekje. Daar voert Enos soms wel honderd gesprekken op een dag, vijf dagen in de week, om de patiënten met HIV ervan te overtuigen dat ze hun medicijnen, een cocktail van HIV-remmers, goed en secuur moeten innemen. Ik was onder de indruk van zijn respectvolle manier van overtuigen en zijn omgang met allerlei verschillende mensen: jong, oud, vrouw, man.
Tweemaal per maand op zaterdag is er een aparte dag in de kliniek voor jongeren met HIV. De jongeren apart voorlichten en behandelen werkt erg goed; er maken gemiddeld vijftig jonge mensen per keer gebruik van.
Het goede nieuws is dat voor het eerst het aantal HIV-geïnfecteerden in Pandipieri aan het afnemen is, mede door het goede werk van Enos!
(bij dit stukje de foto van Enos in zijn apotheek)
Dit zijn slechts twee van de bijzondere mensen die ik heb ontmoet. Ik prijs me gelukkig dat ik weer een weekje heb mogen proeven, voelen en meeleven met de vrienden in Pandipieri.
Hanneke Mijnhart