Brieven van Hans
Ik ben nog steeds bezig met mijn inburgering. Vrienden en familie helpen mij daarbij. Vorige week zijn wij met een groepje naar het Kröller-Müller Museum geweest op de Hoge Veluwe. We hebben er uren gewandeld in de uitgestrekte beeldentuin. Daar liep ook een klas lagereschoolkinderen met donkere huidskleur in te burgeren. Ze zongen geen Wilhelmus maar wel: “Een twee in de maat, anders wordt de juffrouw kwaad”.
Vrienden van
Yesterday we celebrated with many of our friends and founding father Hans Burgman at the great village party in Kerzell, Germany.
Homemade food, drinks, live music (even by the wonderfull local priest/rockstar) and dancing brought lots of friends together. The profits will all go to the Streetchildren programme of KUAP Pandipieri. What a wonderfull way of supporting the projects in Kisumu. Lees meer “Bericht uit Kerzel”
Brieven van Hans
Partir c’est mourir un peu, zeggen de Fransen. Maar partir is wel leuker dan mourir: vertrekken is een soort sterven waar je zelf bij bent en waarbij je kunt genieten van eindeloze loftuitingen en dankbetuigingen. Toch ging ik liever niet. Maar ja.
Het afscheidsritueel kende bijna elke dag om 5 uur een viering op bepaalde plaatsen waar we gewerkt hebben. ‘Pandipieri’ heeft vaak diepe sporen achtergelaten. Lees meer “Beste vrienden”
Ervaringen
Voor de derde keer in Kisumu binnen vier jaar. Leuk dat ik daar nu steeds meer mensen ken en nog leuker dat ze zich mij ook herinneren van mijn vorige bezoeken. Ik ga een paar mensen aan u voorstellen die mij geraakt hebben door de gepassioneerde wijze waarop zij hun werk voor de mensen in Pandipieri uitvoeren. Lees meer “Bijzondere ontmoetingen in Kisumu”
Ervaringen
Hoe is het om voor de eerste keer door Kisumu rond te lopen? De 19-jarige eerstejaars student psychologie Tijn Leusink ervoer het en schreef het voor ons op. Hij reisde samen met zijn zus en zijn moeder naar Kenia om de projecten van KUAP Pandipieri te bezoeken. “Een mooie kans om de sloppenwijken van dichtbij mee te maken”, aldus Tijn.
Lees meer “Indrukken van het dagelijks leven in Kisumu”
Brieven van Hans
Twee maanden lang hebben jullie geen teken van leven van mij gehad; ik ga jullie uitleggen waarom niet. Op 27 december pakten we mijn auto in om een weekje bij Kizito vakantie te gaan vieren. Iemand sloeg de achterbak dicht terwijl mijn linkerhand er nog tussen zat. Lees meer “Beste vrienden”